Vietnam Road Trip

Wat hebben wij een mooie tijd gehad hier! Vietnam heeft toch een beetje ons hart gestolen. De bevolking is zo vriendelijk, de natuur zo mooi, en het lijkt net of de tijd hier 100 jaar heeft stil gestaan. Echt totaal anders dan het toeristische Maleise en Thailand.

De motor is gekocht en al onze spulletjes en onszelf passen er net aan op. Toen maar is proberen om de stad uit te komen. We hadden ons voorgenomen maar niet te veel op de navigatie te letten en eerst te zorgen dat we uit de stad kwamen. Voorsorteren zou een hele tour worden. En ook ik moest even wennen aan de motorfiets met bagage en Benjamine. Dus eerst maar richting het Zuiden. Vlak buiten de stad hield onze motor er helaas mee op. Ik als ervaren technicus heb de motor even onder de loep genomen. Accu, boogie, cilinderkop, uiteindelijk bleek het probleem te liggen aan een lege benzinetank :) 

Van een behulpzame local kregen we (voor een kleine bijdrage natuurlijk), een literfles benzine. Genoeg om een tankstation te bereiken. Voortaan beter opletten. 

Rijden in de stad was een hele uitdaging, maar buiten de stad is het een stuk relaxer. Met de hulp van Roos en Luuk hebben we onze route uitgestippeld die niet alleen langs de snelweg loopt maar voornamelijk door het binnenland. De Ho Chi Minh route! Uiteraard ook Chris Zeegers nog even gebeld om het plaatje compleet te maken. 

Chris:

“Via deze route bevoorraden het Vietnamese volksleger haar troepen tijdens de Vietnamoorlog. In het jaar 2000 is deze route geasfalteerd. 

De 1690 kilometer lange asfaltweg kostte ruim 350 miljoen euro en wordt betaald uit de staatskas, aangevuld met ontwikkelingshulp. De Ho Chi Minh-route speelde een vitale rol in de bevoorrading van de Vietnamezen die van 1955 tot 1975 tegen de Amerikanen vochten. Hij staat symbool voor het soort oorlogsvoering waarbij een duidelijk front ontbreekt en de gewapende verzetsstrijder, die niet van de burgerbevolking is te onderscheiden, zich vrij en onopgemerkt kan bewegen. De aanleg van de sluipweg begon op 19 mei 1959, de verjaardag van president Ho Chi Minh. Een stel oude voetpaden werd met elkaar verbonden om een doorgangsroute naar het zuiden te vormen”

Bedankt Chris. 

Voor onze Road Trip van 1700 km hadden we zo’n 3 weken de tijd, dus we hoefden niet elke dag te rijden. Wanneer we een leuk stadje tegenkwamen konden we eens een dagje rustig aan doen en de boel verkennen. 

Vietnam is wel echt een beleving. Op de motor ben je je veel meer bewust van je omgeving op een of andere manier. Alles is een stuk intenser. Als je de bus of trein pakt lig je toch binnen 10 minuten met je ogen dicht. Op de motor zie je alles!

Vietnam is een bijzonder land omdat het massa toerisme hier nog niet is doorgedrongen. Dat merk je eigenlijk aan alles. De lokale bevolking en met name kinderen vinden ons ‘buitenlanders’ maar wat interessant! Regelmatig komen er een paar lokale jongens naast de motor rijden. In eerste instantie denk je wat moeten die nou weer, maar ze vinden het gewoon leuk om Chello te komen zeggen. Of even Benjamine van dichtbij te bekijken :)

Als je een dorpje in rijdt rennen de kinderen al zwaaiend met de motor mee. Op onze totale rit hebben we misschien 30 backpackers gezien die ook op de motor waren en 1 miljoen lokalen. Dan heb je toch wel door dat je iets bijzonders aan het doen bent.

Het nadeel is dat bijna niemand engels kan. Maar dan ook geen woord. Dat is best lastig in een lokaal restaurant met een Vietnamese menukaart! Met handen en voeten en natuurlijk google afbeeldingen krijgen we dan een bordje kip en rijst op tafel. 

Motorrijden in Vietnam geeft een enorm gevoel van vrijheid. Dat is het mooie van reizen met de motor. We hebben alles bij ons en zijn lekker eigen baas. Stoppen waar je wil, niks van te voren regelen, gewoon gaan! Van airbnb heeft nog niemand gehoord, maar vooral in de stadjes is een hotelletje zo gevonden. 

De hele route is super mooi geweest. Na elke bocht is het nog mooier dan ervoor. Het mooiste stukje was de Hoi van Pas. Zelfs Top Gear’s Jeremy Clarkson vind dit stuk een van de mooiste kustwegen ter wereld! Doordat er ook een tunnel is gemaakt is de weg redelijk vrij van bussen en vrachtwagens. Dat is heerlijk rijden. We hebben ook uitgebreid de tijd genomen om onszelf te knijpen en foto’s en filmpjes te maken. 

Toch misschien in Nederland mijn motorrijbewijs maar gaan halen. Nou ja volgens Benjamine heb ik zoveel plannen dat ik deze er maar gewoon bovenop moet gooien! (Dan wel onderaan het lijstje ;)

Het eindpunt was Ho Chi Mihn, voorheen Saigon. Deze miljoenenstad is overweldigend! Hanoi was druk, maar hier is het zeker net zo min een gekkenhuis! Meer als 8 miljoen mensen dicht op elkaar gepropt, waar meer als de helft eigenaar is van een brommertje, maakt dit tot een bijzondere gebeurtenis! 

Toch stiekem wel blij dat we zonder kleerscheuren aan het einde waren van onze route. Tijd om de motor te gaan verkopen. Na een paar weekjes op de motor waren onze konten wel toe aan een beetje ontspanning! Gelukkig waren we onze motor binnen een paar daagjes kwijt. Aan een belg. En nog aan een vrouw ook! Dus kon ik er mooi een beetje motorkreten uitgooien over de 4 takt motor en hoe ze de motorolie moest vervangen. Na een paar rijlesjes was ze verkocht! Daar waren we stiekem best blij om, want anders zit je toch maar mooi met dat ding opgescheept! 

Nu was het tijd om deze stad te verlaten. Leuk om te zien, maar na een paar daagjes waren we ook even klaar met al die drukte. Voor de kust met Cambodja ligt het eiland Phu Quoc. Hier zijn heerlijke standjes te vinden en leent zich prima voor een weekje vakantie :)

Hiervoor namen we de nachtbus en de ferry. De nachtbus is niet echt onze favoriet, man man man wat een zooitje, airco op 4 graden, wel een soort ligstoel maar erg krap waarin we maar wat slaap moesten pakken. Niemand die engels spreekt. Gelukkig werd er regelmatig gestopt waar iedereen even de benen kan strekken en een hapje kan eten. 

Op Phu Qock zijn we uiteindelijk zo’n 10 daagjes gebleven. Een leuk plekje achteraf met zwembad en strand dichtbij kunnen wij het wel even uithouden. 

Morgen vliegen we naar Semarang, Indonesië!. Daar worden we opgehaald door niemand minder dan Maurice van den Berg!

Daarover snel meer! 

Have fun met de foto’s, en laat een berichtje achter in de comments! Vinden wij leuk :)